Berichten

Timeless Bangkok-Thailand 3

Op zoek naar de (KUNST)schat:

Na een heerlijke tocht over vele rivieren komen we aan bij de Longnecks, een klein dorp gelegen aan de rivier. Over het zand lopen we het dorp binnen waar je al direct wordt geconfronteerd met “de ringen” , een oude gerimpelde dame zit op een bankje te genieten van de zon en gebaart naar ons dat we naast haar mogen zitten. Ze zal wel in de gaten hebben gehad dat we aan het staren waren, het ziet er ook best vreemd maar prachtig uit. Op de een of andere manier konden we elkaar verstaan/begrijpen, waardoor we een leuke “conversatie” hadden en vervolgens onze weg voortzetten in het dorp. Wat een lieverd was dat, voordat we weg liepen gebaarde ze dat we een foto moesten nemen samen met haar. Deze Longnecks dragen vanaf hun 5e jaar al deze ringen om hun nek, en vervolgens komen er elk jaar ringen bij waardoor hun nek steeds langer wordt. Deze koperen ringen worden nooit afgedaan. Al slenterend door het dorp zien we vele taferelen, een kip die in de voortuin wordt geslacht, kinderen die aan het voetballen zijn, een school met oude houten schoolbanken. Uiteraard zijn er ook vele stalletjes waar je van die toeristen zooi kan kopen, moet zeggen dat ze dat op een leuke manier proberen te verkopen met een glimlach van oor tot oor. Er gaan verschillende verhalen over het dragen van de ringen, één daarvan is: voor hun veiligheid zodat een tijger niet door hun nek kan bijten, de andere is dat de mannen hun vrouwen onaantrekkelijk willen maken voor andere mannen van de andere stammen… Maar ondanks al deze verhalen vinden en dragen deze vrouwen deze ringen traditie met gratie.

Na een overnachting liggen we aan het zwembad na te genieten van deze indrukwekkende excursie. Opgewonden zit ik in de taxi, daar we op weg zijn naar onze afspraak. Deze keer gaan we een handelaar in oude (antieke) beelden ontmoeten, hopelijk hebben we deze keer meer geluk en ik denk terug aan alle Koninklijke meubels die we hebben gezien. De reden dat ik lichtelijk opgewonden was had een reden, dit bedrijf stond heel goed aangeschreven en was bekend om zijn prachtige beelden. Na een gemoedelijke ontmoeting en een aangenaam gesprek, vervolgde wij ons door een weelderige tuin alwaar al de meest prachtige beelden stonden (dit beloofd veel goeds..) en liepen een soort serre binnen. Eenmaal binnen stokte zowat mijn adem in m’n keel, wat een weelde. De meest prachtige beelden die ooit heb gezien, de een nog ouder en mooier dan de ander. Oef wordt hier weer hebberig van…. Het viel niet mee om überhaupt hier een keuze te maken want die vind ik mooi en die ook, en oh die daar, ja wat een “luxe” probleem. En dan te bedenken dat er vele gebouwen waren, vol met beeldende kunst.
We hebben maar een tweede afspraak gemaakt, waardoor we in alle rust konden aankopen met een zeer tevreden gevoel.

We hadden nog 1 dag te besteden voordat we naar huis terug gingen en besloten om die door te brengen in een olifantenreservaat waar ik de naam niet meer van weet, er zijn er zoveel. Hier doen ze echt fantastisch werk, ze vangen mishandelde en gewonden olifanten op en verzorgen deze. De entree en het olifantenritje die je betaald, komt allemaal ten goede voor deze olifanten. Het is trouwens wel hilarisch om op zo’n olifant te zitten, je schudt alle kanten op. Vol bewondering en toch ook wel een beetje met angstzweet loopt mijn olifant over een kleine richel met aan beide kanten grote bolussen(zo groot als een voetbal!!) richting het water, en ja hoor door het water waar de begeleider de olifant uitdaagt om even lekker te spetteren, grrr. Vervolgens kan je in het park ook het badritueel van de olifanten aanschouwen, werkelijk een genot om naar te kijken. Je kan hier wel dagen vertoeven om te zien en te beleven wat een prachtig werk de mensen hier doen. Wat een heerlijke belevenis, en nu terug om de koffers te pakken, helaas.
Wel leuk om te melden is, dat we nu in onze Galerie|Kunstuitleen Timeless de “Olifanten Parade” hebben. Deze olifanten zijn beschilderd door verschillende kunstenaars en een gedeelte van de opbrengst gaat naar het Asian Elephant Foundation in Thailand.

Ida Miltenburg

 

 

 

 

 

 

 

/0 Reacties/door

Timeless Boeddha’s

Op zoek naar de (KUNST) schat:

Deze keer reizen we af naar het verre Indonesië daar ik graag “echte” boeddha’s wil kopen en niet degene die je overal en nergens zag.

Omdat wij inmiddels al vaker in Indonesië waren geweest hebben we daar inmiddels onze eigen chauffeur en vriend Ketut die ons dagelijks in de rondte rijd en assisteert op onze zoektochten. Onze eerste kennismaking met deze taxi chauffeur Ketut was op een gezinsvakantie, waar hij ons de mooie bezienswaardigheden liet zien. Nu zijn daar de wegen niet zoals we het hier in Nederland zijn gewent, maar veel afgebrokkelde smalle wegen en scherpe bochten alwaar men gewoon midden op de weg rijd.  Het is daar een gewoonte om voor een bocht te toeteren, zodat je in “veiligheid” een bocht kan nemen. Althans dat hopen ze. Door de vele bochten en het bijbehorende getoeter, noemde onze zoon hem niet Ketut maar Toetoet.

Ketut uitgelegd dat ik deze reis op zoek was naar boeddha’s van hout en op linnen. Zo kwamen wij bij een familie terecht die houten boeddha’s op bestelling maakte, wat inhield dat elke generatie van deze bewuste familie zijn “eigen” boeddha maakte. Na twee weken kregen we bericht dat we mochten komen om een collectie uit te zoeken. Daar aangekomen viel onze mond open, de gehele binnenplaats stond vol met boeddha’s en de gehele familie zat eromheen en ons vol verwachting aan te kijken. Het was inderdaad duidelijk dat er verschillende generaties aan hadden gewerkt en wilden dus niemand teleurstellen. En niet dat er echt lelijke tussen zaten, maar de een nog mooier dan de andere. Na een enorme collectie te hebben uitgezocht, kwamen er steeds meer en meer mede dorpsbewoners aangelopen om bij ons te zitten. Het werd duidelijk dat het hele dorp op de hoogte was dat wij de hele familie hadden voorzien van een goed jaar, waardoor iedereen ons uitnodigde om bij hun familie of vriend/kennis te komen kijken die ook wel wat voor ons konden maken.

Na deze geslaagde boeddha tocht, zaten we wederom in de auto op jacht naar boeddha’s op linnen. Uiteraard was dit niet moeilijk te vinden, de boeddha’s zijn daar te kust en te keur en hangen overal. Maar dit was niet wat ik zocht, na dagen te hebben rondgetoerd komen we uiteindelijk in the middle of nowhere terecht bij een kunstenaar die met goudverf en bladgoud werkt. Ik stapte vrolijk uit de auto met een gevoel van dit gaat eindelijk lukken. Een oude dame begroete ons vriendelijk maar sprak geen Engels, waardoor wij Ketut als tolk gebruikte. Haar zoon was de kunstenaar maar die was niet aanwezig, we moesten de volgende dag terugkomen, dan zou hij er zijn. En zo zaten we de volgende dag weer in de auto vol goede moed om “eindelijk” mooie boeddha’s te laten maken. Aangekomen werden we wederom begroet door de vriendelijke moeder die snel naar haar mobiel greep om haar zoon te laten komen. Na een uur kwam hij eindelijk opdagen…je zou toch denken dat ze graag wat geld willen verdienen, maar dit is voor hun begrippen normaal in de zin van relax, komt allemaal goed. Duidelijk aangegeven wat ik wel en niet wilde, kwam in orde, hij zou “mooie” boeddha’s gaan maken. Hij heeft ons ruim de “tijd” gegeven om te “relaxen” en uiteindelijk heeft hij ons niet teleurgesteld. Hij had een prachtige collectie voor ons gemaakt. Sampai waktu berikutnya (tot de volgende keer).

Ida Miltenburg

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

/0 Reacties/door

Timeless Bangkok-Thailand 2

Op zoek naar de (KUNST)schat:

Onze tuk-tuk chauffeur ging echt helemaal uit zijn dak met rijden, en wij achterin lagen compleet in een deuk van het lachen waardoor hij steeds gekker ging doen. Het huilen stond me nader dan het lachen maar van de zenuwen bleef ik steeds hysterischer lachen, pfff zo blij dat we bij het hotel aankwamen.

Na een heerlijke douche, en een grondige reinigingsbeurt van onze neus die altijd na een tuk-tuk rit helemaal vol zit van de smog…..echt waar, zit vol zwarte troep, konden we nagenieten van deze enerverende dag. De dagen erop stonden in het teken van rust en genieten waaronder ook een heerlijke relaxmassage. Deze uiteraard wel in het hotel genomen, want geen haar op m’n hoofd die zo’n “massage salon” in de straat in gaat….zie de “dames” al weer voor me. Deze ochtend stond een gewone taxi voor ons hotel te wachten (wou niet met zwarte neusgaten aankomen) om ons naar onze afspraak te brengen voor eventuele inkoop.

We stopten voor een poort met een enorm hekwerk en reden een gigantisch terrein op vol gebouwd met tempels en paleisachtige gebouwen, we keken elkaar aan en dachten hetzelfde, zijn we hier wel goed! We  werden hartelijk ontvangen door onze gastheer waar we onze afspraak mee hadden, en kregen een bijna vorstelijk ontvangst met alle toeters en bellen. Ik kreeg het eigenlijk een beetje benauwd hiervan, want volgens mij werden we voor vol aangezien. Dat bleek ook wel na onze rondleiding, de ene zaal bevatte nog meer “Royalty” dan de andere. Zo hebben we koninklijke bedden, stoelen met goud, meubels en zeer riante schilderijen mogen aanschouwen. Alleen maar pracht en praal en goud wat er blinkt, het deed bijna pijn aan onze ogen. Ondanks al deze prachtige weelde valt het te raden dat een geen inkoop heeft plaatsgevonden, alhoewel ik stiekem sommige met goud beklede stoelen wel in de galerie had willen neerzetten haha.

Het is absoluut niet moeilijk om in deze stad een restaurant uit te zoeken, de een is nog specialer dan de ander. Deze keer hebben we gekozen voor Lebua, hier dineer je (weer) op het dak van het hotel waar de film de Hangover is opgenomen, we hebben deze films gezien en dat maakte het nog specialer om hier te genieten van het voortreffelijke eten en uiteraard een waanzinnig uitzicht. Vandaag zijn we op weg naar de Maeklong Markt, dit is een markt waar een trein doorheen schijnt te rijden…ehh een trein door de markt!!!! Oh dit moet je gezien hebben om het te geloven, ongelofelijk de Meaklong markt is op en rond de treinrails gebouwd. Als de trein (8x per dag) eraan komt dan blaast hij met zijn stoomfluit om de standhouders te waarschuwen, zodat ze hun producten van het spoor af kunnen halen en hun luifels van de marktkramen kunnen terugtrekken. Vol verwachting zitten we in de trein en onze gids gebaarde naar ons dat we met hem moesten meekomen naar het achterste gedeelte van de wagon, waar een klein smal deurtje met een soort van balkonnetje uitzicht gaf op waar we voor kwamen. We werden niet teleurgesteld, na de stoomfluit rijden we “door” de markt en zien dat de standhouders hun spullen weer terug zetten op het spoor en hun markt luifels weer uithangen alsof geen “trein” aan de hand is…… wat een leuke gewaarwording.

De volgende ochtend zijn we heel vroeg vertrokken voor onze lange rit richting het noorden, waar we vervolgens met een longtailboot over de rivieren naar de Padaung stam gaan waar de Karenvrouwen of beter bekend de Longnecks leven. Wordt vervolgd…

Ida Miltenburg

 

 

 

 

 

 

 

/0 Reacties/door

Timeless Bangkok-Thailand 1

Op zoek naar de (KUNST)schat:

Op weg naar Bangkok – Thailand, het land van de glimlach. Hier gaan we de meest prachtige paleizen bezoeken.

Allereerst bijkomen van de vlucht en het tijdsverschil in ons hotel, want de volgende dag staat de eerste dagtocht al gepland. We worden s ’morgens vroeg opgehaald door onze bestelde tuk-tuk, een soort van veredelde luxe vier personen fiets….met overkapping.
De eerste tempel die we bezochten was de Wat Pho een van de grootste tempelcomplexen van Bangkok, in deze tempel kan je de  met zijn 46 meter lang en 15 meter hoog de grootste gouden boeddha van Azië bewonderen. Vervolgens bezochten we het Koninklijk paleis van Bangkok, een groot ommuurd complex van 218.400 vierkante meter met een en al tempels, regeringsgebouwen en koninklijke residenties. Vermoeid van alle indrukwekkende bezichtigingen stapte we wederom in onze tuk-tuk voor de terugreis naar het hotel. Na de avond markt in Bangkok waar we toch enigszins gechoqueerd van terug kwamen, vielen we moeiteloos in diepe slaap. Zal het maar even eerlijk uitleggen, IK was in shock door de schaamteloze dames die ondanks dat mijn man hand in hand met MIJ liep, zij zich niet schaamde om hem te uitnodigingen voor een ehh pleziertje met hun…..stevig hield mijn man mijn hand vast en liep met vastberaden snelle pas door, grrr.

De volgende dag hebben we genoten van een overheerlijke lunch aan de rand van het zwembad, en s ‘avonds gedineerd op het dak van het hotel met een fenomenaal uitzicht over Bangkok. Na het ontbijt stond onze taxi te wachten die ons naar de Chao Phraya Rivier zal brengen waar onze watertaxi op ons wacht die ons naar de Tempel van de Dageraad vaart, De Wat Arun. Deze tempel is met zijn 80 meter hoog een opvallende verschijning  aan de skyline van Bangkok. De Wat Arun heeft zijn naam te danken aan de Indiase god Aruna, en haar ‘torens’ zijn rijkelijk versierd met oud gekleurd porselein. Als je deze tempel beklimt heb je een prachtig uitzicht over de Chao Phraya Rivier, het schijnt wel erg steil te zijn waardoor niet iedereen het “aandurft” en net als ik het van onderen heel erg goed konden zien…. Weer in onze watertaxi genieten we van het varen door de klongs (water kanalen), aan deze wirwar van kanalen leven de mensen op paalwoningen. Hier zijn de sampans (soort kano) hun vervoermiddel waarmee ze al hun inkopen doen.
Er is ook een “markt” op het water, waar je alle levensmiddelen kunt kopen. De sampans liggen dan in een rivier volgeladen met etenswaren, waar de bewoners dan hun inkopen doen. Werkelijk een drukte van jewelste maar geweldig om te zien. We meren aan bij een “dierenpark” waar we absoluut even moesten gaan kijken volgens onze water-chauffeur, na wat klein grut aan dieren te hebben gespot komen we aan bij een “arena”, waar we niet goed wisten wat we daar moesten doen… totdat een paar mannen de bewuste arena inliepen met manden. De ene opende een grote mand, en de ander pakte er een giga slang uit die hij om zijn nek drapeerde alsof het een sjaal was….en dan komen vragen of hij bij jou om je nek moet dan kan je leuk een foto maken….die is niet goed bij z’n hoofd dacht ik en vervolgens hing hij al bij m’n man om zijn nek….flits een foto en een nummertje, graag afrekenen bij de uitgang!!!.

Bij gekomen van dat enge slang gebeuren varen we weer over de klongs richting de oever, waar vervolgens de tuk-tuk ons weer door de stad richting hotel probeerde te manoeuvreren op een manier die me het bijna in m’n broek deed doen. Mijn god ik zag zeven kleuren…… wordt vervolgd.

Ida Miltenburg

/0 Reacties/door