Timeless Made Bendesa
Op zoek naar de (KUNST)schat:
Wederom reizen we af naar het verre Indonesië, alwaar onze vriend/chauffeur Ketut ons op het vliegveld staat op te wachten met een vriendelijke glimlach.
Moe van de reis brengt hij ons naar het hotel, waar het personeel in een dubbele rij ons staat op te wachten. Eenmaal uit de auto gestapt, maakten zij een diepe buiging en hingen een bloemenkrans om ons nek. Wij zijn trouwe hotelgasten die vaak terugkomen als het ons goed bevalt. Als blijk van waardering krijgen wij bij aankomst altijd zo’n ontvangst, een upgrade naar een “nog” mooiere kamer, voorrang bij de restaurants, vaak een privé tafel en nog veel meer verwennerij.
Toen wij voor het eerst in Indonesië kwamen, moesten wij vooral wennen aan de vriendelijkheid van deze mensen , dat wil zeggen dat we meer wantrouwend waren. Zo ook een keer dat onze zoon zijn “Pokémon” speeltjes ergens had laten liggen, en nog een keer zijn Gameboy ergens had vergeten. Aangekomen in het hotel kwam de dame van guest relations naar ons toe met de mededeling dat er een man onderweg was met wat spullen. Eh spullen…., wij liepen schuchter naar de man toe, maar bleven wel in de buurt van de security. De man gaf ons de Gameboy en de Pokémon speeltjes in ons handen en zou zo weer weggaan. Deze meneer heeft gewoon twee uur gereden om dit achter onze kont aan te brengen, en wij wantrouwend bij de security staan…. Hij wilde geen fooi, niets drinken of eten, hij zei gedag en ging weer. Wat een goedheid zit er in deze mensen, hier zouden wij nuchtere en wantrouwende Nederlanders wat van kunnen leren.
Ketut stond de volgende ochtend al klaar met zijn taxi, en gingen op weg naar een galerie van de kunstenaar Made. Van te voren waren wij al gewaarschuwd, dat we een hoop geduld moesten hebben daar Made een Boeddhist was. We kwamen er al snel achter wat ze hiermee bedoelden. Ondanks onze afspraak was Made nog niet aanwezig daar hij aan het “bidden” was. Na anderhalf uur maakten we kennis met Made en leerden een gedreven boeddhist kennen. Hij maakte zelfs zijn schilderijen volgens het boeddhisme, onze belangstelling was gewekt en hij nam ons mee naar zijn “werkplaats”. Vol verbazing en bewondering luisterden we naar zijn uitleg over zijn schilderijen. Alles heeft een betekenis in zijn werken. Zo lopen er “dierensporen” door zijn werken, die hij daadwerkelijk door een diertje bijvoorbeeld een slak of kevertje over zijn schilderij liet lopen. Met deze kennis kijk je echt anders naar een kunstwerk, maar dan wel in de goede zin. Na vele onderbrekingen van bloemoffers en bidden, zijn we overeengekomen dat hij een prachtige collectie voor ons ging maken. Wat een bijzondere man. Wij zijn nog meerder keren in zijn galerie geweest om te kijken naar de vorderingen die hij maakte met onze collectie, tot hij ons uiteindelijk vroeg om te komen kijken daar de collectie klaar was. Aangekomen met een grote bos bloemen waar hij gek op was, vielen we om van verbazing. Hij had de gehele galerie ingericht met onze collectie, dit hadden we nog nooit meegemaakt. Onder het genot van een hapje en een drankje konden we “uitzoeken” wat we mooi vonden. Het heeft duidelijk ook zijn nadelen dat alle werken mooi hangen, want uiteindelijk hebben we een hele grote collectie aangekocht d.w.z. meer dan gepland….(40 schilderijen).
Helaas kregen we het slechte nieuws in 2013 te horen dat Made door een auto ongeluk veel te vroeg om het leven was gekomen. Hij was een bijzondere man die bij ons voorleeft in zijn werken.
Ida Miltenburg