Berichten

Timeless New York 3

Op zoek naar de (KUNST)schat:

We zijn op weg naar Liberty Island waar het Vrijheidsbeeld (Statue of Liberty ) staat.
“Gelukkig” duurt de taxi rit een geruime tijd zodat ons “buffetje” even de tijd heeft om te zakken. Eenmaal aangekomen in de haven van New York (lower Manhattan) zien we dat er enorme rijen aan mensen staan te wachten, we waren al gewaarschuwd maar vonden het toch wel waard om dit te gaan bekijken daar het wel een van de bekendste symbolen van New York betreft. New York heeft het Vrijheidsbeeld van Frankrijk gekregen als geschenk voor hun vriendschap en hun honderdste verjaardag van de Amerikaanse Onafhankelijkheidsverklaring . Na bijna twee uur in de rij te hebben gestaan (lijkt de Efteling wel!!) passeren we eindelijk alle controles en kunnen we de boot instappen naar Liberty Island, op zich al een happening om in de haven te varen en hoe dichterbij je bij het Vrijheidsbeeld komt hoe indrukwekkender het wordt.  Van dichtbij is het nog veel groter dan we hadden verwacht, en na alle tassen etc. in een kluis te hebben gedeponeerd (mogen niet mee) en wederom een veiligheidsscan lopen we eindelijk rond bij die grote dame. Je moet werkelijk je nek verrekken om naar boven te kijken want mevrouw is bijna 100 meter hoog en weeg zowat 250 ton!!! Buiten dat deze “dame” zeer indrukwekkend is, is het uitzicht naar de Skyline ook zeer de moete waard.

We stappen de boot weer in op weg naar Ellis Island dat in de 19e en 20e eeuw dienst deed als grenspost voor immigranten die zich in Amerika wilden vestigen. De immigranten kwamen per boot aan op Ellis Island en moesten een medische keuring ondergaan voordat zij wel of niet werden toegelaten. Ondanks dat vele gebouwen door een brand zijn verwoest werd in 1976 Ellis Island opengesteld voor publiek. Mijn gedachten gaan mijlenver weg en zie het voor me hoe de mensen hier aankomen en proberen een beter leven te krijgen voor hun gezinnen en familie, ruw word ik gestoord door de golven die tegen de boot slaan en zie dat de Skyline al dichterbij komt.

We liggen op bed na te genieten van een heerlijk diner in een geweldig restaurant en praten na over deze enerverende dag, wat een stad…. De volgende dag bezoeken we voor de laatste keer de kunstbeurs en lopen de gangen in die we nog niet hebben bezocht. De ochtend levert helaas niets op en vol goede moed gaan we na de lunch weer verder, je weet nooit waar je tegenaan loopt. Het is al bijna donker en wij zitten in een cocktailbar een heerlijk glaasje wijn te nuttigen en praten na over de beelden en de kunst die wie die middag toch nog hebben gekocht. We kijken elkaar aan en proosten dat we zeer blij en tevreden zijn.

We staan in de lift van het Empire State Building en moeten naar de 86e verdieping. Zoals je mag verwachten is het uitzicht fenomenaal en werkelijk ongekend. Het Empire State Building is het gehele jaar open, alleen bij veel bewolking is het niet aan te raden. Zelfs bij speciale gelegenheden of feestdagen wordt het gebouw helemaal in een kleur verlicht. Vlakbij het Empire State Building heb je 5th avenue, het luxe shop walhalla van de “Rich and the Fame”… met merken zoals : Louis Vuitton, Cartier, Rolex, Gucci, Dolce & Gabanna, Prada, Versace en Jimmy Choo. De film Gossip Girl en Seks and The City heeft hier ook diverse opnames gemaakt, en het bekende warenhuis Saks heeft hier een “flagstore”. Wat een zaligheid al dat pracht en praal, ik geniet met volle teugen en denk even snel terug aan ons bezoek aan Macy’s  het grootste warenhuis van New York met elf verdiepingen!!! En wij zijn al blij met onze Beijenkorf……

We zitten in het vliegtuig op weg terug naar Nederland, helaas want wat een geweldige stad is New York. We hebben veel gezien maar er is nog genoeg over om voor terug te gaan naar The City that Never Sleeps.

Ida Miltenburg

 

 

 

 

 

/0 Reacties/door

Timeless New York 2

Op zoek naar de (KUNST)schat:

We lopen langs de vele billboards richting de theaterwijk Broadway, hier kan je de meest beroemde theaterproducties zien, en dan een moeilijk moment…welke willen we zien. Het werd The Phantom of The Opera. Wat een prachtig theater, zo stijlvol en die fantastische sfeer die er heerst. En uiteraard hebben we genoten van de fenomenale show.

In Amerika gaat het echt allemaal over de top, zelfs dus in hun shows. Je weet gewoon niet waar je kijken moet zoveel er allemaal gebeurt. Al vroeg in de ochtend vertrekken we met een volle maag (American Breakfast) wederom richting de beurs. Is trouwens echt niet normaal zo’n American Breakfast-Buffet, ongelofelijk wat die mensen opscheppen….en nog een keer en….

We lopen ons te verheerlijken aan de kunst en lopen tegen werken aan van de Amerikaanse kunstenaar Michael Parkes die gespecialiseerd is in fantasie  en magisch realisme. Zijn wereldbekende litho’s zijn een lust voor het oog en ik ben dan ook blij dat wij deze werken ook in onze kunstuitleen galerie mogen gaan verkopen. Ligt met Amerikaanse kunstenaars toch even anders dan in Nederland, hier kan je eigenlijk kopen wat je wilt maar daar lijkt het een “voorrecht”. Na een gezellig gesprek met een beeldend kunstenaar waar we een paar prachtige beelden van hebben gekocht lopen we tegen een Nederlandse firma aan die we eigenlijk op bijna elke beurs waar dan ook in de wereld tegenkomen. Zodra we elkaar zien moeten we al lachen, dacht al waar blijven ze wordt er dan geroepen en gelijk wordt er een glas champagne ingeschonken. Proost en tot de volgende keer….

We hebben al een paar keer langs Central Park gereden en als je dan toch in New York bent dan….ja toch. We komen er al snel achter dat Central Park wel heel erg groot is en ondanks dat alles daar groot is moet ik toegeven dat onze “parkjes” toch echt in het niet vallen, maar goed we hebben het dan ook over Central Park in NYC. Een Central Park Walking Tour duurt 2,5 uur nou doe maar niet en die fietsen zien er ook al niet aantrekkelijk uit…. Even later zitten we comfortabel en ontspannen in een paardenkoets (zo romantisch) die ons de toeristische plekjes laat zien. Zo komen we aan de weet dat het park jaarlijks door zo’n 40 miljoen mensen wordt bezocht, in 1980 John Lennon vlakbij werd doodgeschoten en Jacqueline Kennedy Onassis hier altijd ging hardlopen net als zovelen. Er is in de winter een schaatsbaan en er is zelfs een heuse dierentuin Central Park ZOO, waar ze filmopnames hebben gemaakt voor de film Madagascar. Dit is natuurlijk niet de enige film die ze hier hebben opgenomen, onze koetsier vertelde dat er meer dan 300 films zijn opgenomen. Wij vroegen hoe groot Central Park nu eigenlijk is, zo groot als Frankrijk zegt hij…eh pardon Frankrijk zei u. Ja van die Queen Grace Kelly….oh u bedoeld Monaco…..Tja maar dan nog. Ondanks een overvloedig ontbijt van die ochtend kregen we trek, nog niet echt in avondeten maar een tussendoor trek. We besloten om een pizza te delen, en bestelde deze met extra salami. Wilt u een “hele” pizza? Nog niet echt in de gaten waarom dit zo nadrukkelijk werd gevraagd, maar daar kwamen we snel achter…. Toen hij werd gebracht moest ik denken aan een pizza reclame waarin een Amerikaan zegt: “our pizza’s are much bigger than yours.  Nou dat was niet gelogen… nog niet een kwart van die pizza kregen we samen op en dan vragen ze ook nog of je de rest wil meenemen. Hadden ze dan wel een bigshopper voor nodig gehad haha…wordt vervolgd

Ida Miltenburg

 

 

 

 

/0 Reacties/door

Timeless New York 1

Op zoek naar de (KUNST)schat:

Na lang wachten is er dan EINDELIJK een kunstbeurs in The Big Apple oftewel New York, hier hebben we echt heel lang naar uitgekeken daar het aanbod in Amerika zo overweldigend zou zijn. Dus met een enorme nieuwsgierigheid aan wat ons allemaal geboden zou worden zitten we in het vliegtuig naar New York.

Aangekomen op het vliegveld besef je al meteen dat je in Amerika bent, daar de controles voor onze begrippen heel erg ver gaan, de een na de andere controle met bijbehorende lange eindeloze rijen zijn echt niet normaal maar helaas na alle vreselijke gebeurtenissen wel nodig.  Met een YelloCap rijden we door de stad heen wat op zich al een leuke ervaring is. Je denkt dat je als geboren Amsterdamse wel wat gewent bent, maar New York met zijn torenhoge gebouwen en mega verkeersdrukte maakte toch wel een verpletterende indruk op mij. Aangekomen bij ons hotel bewonderen we het fenomenale uitzicht over de stad, natuurlijk hadden we wel om een kamer op een zo hoog mogelijke verdieping gevraagd. We werden niet teleurgesteld het werd de 42e verdieping….zo bizar, de auto’s die je beneden ziet rijden lijken wel speelgoed autootjes zo klein. De taxichauffeur manoeuvreert ons handig door de mega drukte heen en brengt ons naar het beursgebouw waar wij moesten zijn.  Vol verwachting gaan we naar binnen en lopen een walhalla aan kunst tegemoet. Zou bijna zeggen AANVALLEN …..gelukkig maar dat mijn man erbij is, die kan mij nog enigszins tot bedaren brengen daar ik compleet sta te stuiteren van al dat moois. Oef…. waar moeten we beginnen, Richard begeleid me gelukkig een richting op zodat ik niet meer hoef te kiezen. We ontmoeten een Russische kunstenares Anna Razumovskaya die ons haar prachtige schilderijen liet zien. Op een bijzonder mooie manier beschildert ze elegante dames op het doek met zachte kleuren en extra kleur accenten, zoals ook haar stadswerken bijvoorbeeld Venetië met extra toegevoegde accenten , ik was helemaal om….na een prettig gesprek konden we het eens worden met elkaar en de eerste bestelling was geplaatst. Na de lunch ontmoeten we de volgende bijzondere kunstenares Leah Devora, zij gebruikt portretten van bekende mensen zoals Madonna, Lady Diana en Marilyn Monroe en maakt daar op een popart achtige manier een geweldig glossy schilderij van, en ook met haar konden we het eens worden. Ik werd steeds blijer, op naar de volgende…. We lopen een hal in met mega grote schilderijen met bijbehorende mega grote prijzen, deze werken zouden bij ons in het Rijksmuseum niet misstaan. Het waren kunstenaars waar ik nog nooit van gehoord heb, niet dat dat wat zegt maar van al die nullen op het prijskaartje werd ik wel erg duizelig.

Ondertussen was de dag al zowat voorbij, en besluiten om terug te gaan naar het hotel om ons te douchen en om te kleden. Die avond dineren we in ons hotel op de bovenste verdieping, ik weet niet eens meer hoe hoog maar de stad onder ons leek wel Madurodam…. Na een overweldigend Amerikaans buffet zijn we op weg naar Ground Zero, hier aangekomen stonden we aan de grond genageld. Wat een drama heeft zich hier voltrokken, we hebben het allemaal op tv gezien maar als je dan met de werkelijkheid wordt geconfronteerd dan hap je naar adem. Er stonden nog allemaal hekken omheen waar je door kon kijken het diepe gat in. Op de meeste hekken hingen foto’s van vermiste dierbaren, gewonden, overledenen en foto’s van de ramp die zelfs te koop werden aangeboden…. Onbegrijpelijk dat mensen hier aan willen verdienen. Vol verbazing kijken we om ons heen waar de ene wolkenkrabber nog hoger is dan de andere, eigenlijk ongelofelijk dat deze nog overeind staan na het instorten van het WTC. Zal uiteraard aan de bouwconstructie  liggen, maar toch…het is alleen een weg wat de wolkenkrabbers doet scheiden van het World Trade Center. Moet gelijk denken aan de mensen die in de tegenoverliggende gebouwen werkten, en zo voor hun neus dit hebben zien gebeuren, verschrikkelijk mijn maag keert er van om. Onze ogen worden zowat verblind door alle neon reclames en de mega led schermen die Times Square rijk is. In hartje Manhattan vind je dit druk bezochte plein waar de meest waanzinnige figuren rondlopen zoals vele Disney karakters of the Naked Cowboy met zijn gitaar. Oké hij is dan niet echt “Naked” maar staat wel in zijn onderbroek op straat….wordt vervolgd.

Ida Miltenburg

 

/0 Reacties/door