Jan Tormi
Jan Tormi is in 1951 te Lennep (Duitsland) geboren. Zijn bestaan als autodidact kunstenaar begint in 1969 in Hamburg. Daar doet de fotograaf Wichmann, die voor de BBC in Londen gaat werken, zijn goed uitgeruste fotostudio aan hem over. Dit stelt de jonge Tormi in staat om op grootschalige wijze te experimenteren op het gebied van de genummerde grafiek. In deze periode ontstaan bovendien veel werken in houtskool, gouache en in olieverf.
Het werk van Jan Tormi komt in deze periode tot stand buiten de hoofdstroming van de zestiger jaren om. Zijn streven is om, in deze veranderlijke tijden waarin de kunst zich bevindt, een positie in te nemen en deze te vertegenwoordigen en zo een flexibele basis te vormen in zijn verdere ontwikkeling als kunstenaar.
In de zeventiger jaren reist hij door Europa en het Verre oosten. Dit is voor hem een belangrijke tijd van uiteenzetting van historische feiten die hun sporen achterlaten bij zijn schilderijen die hier uit voort vloeien. In de jaren 1975 tot 1981 ontstaan er ook keramische werken van zijn hand.
In de vroege tachtiger jaren eigent Tormi zich de techniek van het etsen en andere kunstzinnige druktechnieken toe. Hij houdt zich in deze periode bezig met de naoorlogse generatie van schilders als Tapies, Corneille, Schumacher, Goetz, Hartung en Dahmen en maakt op deze manier deel uit van de “Duitse informele beweging”. Hier vinden uitwisselingen plaats, ook met jonge Franse en Engelse “informele kunstenaars”, zoals met Dussau, Remusat en de Spaanse schilder Barcello.
In de laat tachtiger jaren zijn er veel groepstentoonstellingen met Tormi’s werk in Duitse, Belgische en Franse galeries. Begin jaren negentig heeft hij een ‘one man show’ in het Grand Palais in Parijs. Zijn werk is verder te zien (geweest) in o.a. New York en Dusseldorf. Ook heeft het Franse ministerie van cultuur een deel van zijn werken in hun collectie opgenomen.